TEATR "BAJ POMORSKI"
UL. PIERNIKARSKA 9, 87-100 TORUŃ
SEKRETARIAT: +48 56 652 24 24 FAX 56 652 27 17
SEKRETARIAT@BAJPOMORSKI.ART.PL
DZIAŁ ORGANIZACJI WIDOWISK
56 652 20 29, WEW. 35, 36, 54;
ORGANIZACJA @BAJPOMORSKI.ART.PL Nr. konta bankowego (bilety) 23116022020000000061721102
Krótki kurs piosenki aktorskiej
Krótki kurs piosenki aktorskiej
Teatr to świątynia sztuki, czy miejsce dla lekkoduchów i błaznów? Kim jest aktor i na czym polega jego sztuka? Co czuje aktor, kiedy staje na scenie?
Realizatorzy:
Reżyseria: Wojciech Szelachowski
Scenografia: Andrzej Dworakowski
Muzyka: Krzysztof Dzierma
Akompaniament:
Krzysztof Zaremba - pianino
Mariusz Hejnicki - klarnet
Michał Hajduczenia - kontrabas
Premiera: 29.09.2007
Czas trwania: 95 min.
Od lat: dla młodzieży i dorosłych.
Obsada:
dość uznany kompozytor - Krzysztof Dzierma (gościnnie)
jego brat, Karolek - Jacek Pietruski
oraz Zjawy i Widma teatralne:
Anna Katarzyna Chudek
Grażyna Rutkowska - Kusa
Edyta Łukaszewicz - Lisowska
Agnieszka Niezgoda
Marta Parfieniuk-Białowicz
Barbara Rogalska
Edyta Soboczyńska
Andrzej Słowik
Krzysztof Grzęda
Andrzej Korkuz
Jacek Pysiak
Mariusz Wójtowicz
Krzysztof Zaremba
Teatr to świątynia sztuki, czy miejsce dla lekkoduchów i błaznów? Kim jest aktor i na czym polega jego sztuka? Co czuje aktor, kiedy staje na scenie? Na te i podobne pytania o sztukę spróbują odpowiedzieć ze znawstwem ale i stosownym dowcipem autorzy przedstawienia, reżyser: Wojciech Szelachowski i kompozytor: Krzysztof Dzierma. Karol, dobroduszny poczciwina niechętny tylko wobec różnej maści artystów, odwiedza swego chorego brata – jak się okazuje, sławnego kompozytora teatralnego. Pomiędzy dwójkę bohaterów wkraczają niczym zjawy niespodziewane postacie, które piosenkami wprowadzą Karola w arkana sztuki aktorskiej. Zabrzmią w nich książkowe prawdy poddane próbie ironicznego dystansu, liryczne wyznania, groteskowe sytuacje ze świata sceny i życia zakulisowego. A wszystko po to, aby zobaczyć, jak barwny, bogaty i skomplikowany jest zawód aktora, a może raczej ... powołanie?
Wiesław Kowalski, Teatr jak cholera, www.artpapier.com
W tej kompilacji aktorskich konterfektów oraz kabaretowych gagów, będących swoistym arsenałem chwytów i oszustw stosowanych przez ludzi sceny, piosenki upiornie śmiesznie sąsiadują z tymi, które starają się w gorzki lub ironiczny, a nawet groteskowy sposób mówić o sprawach dla aktora i teatru najważniejszych, podstawowych. Nie brakuje też w tym autorskim widowisku elementów parodystycznych, ośmieszających teatralne grepsy, gagi, maniery i stereotypy. Ten dynamiczny, zgrabny i dowcipny spektakl balansuje na granicy buffo i serio, liryki i groteski, jest swoistym festiwalem prezentującym teatralne mody i style oraz muzyczne kierunki i tendencje. W finale, nawet niechętny dotąd sztuce aktorskiej Karolek, podda się czarowi teatru, wkroczy do akcji, by przejąć inicjatywę, a aktorzy porywają publiczność do wspólnego śpiewu.
Grzegorz Giedrys, Baj Pomorski tańczy i śpiewa, Gazeta Wyborcza - Toruń
«Podobno największym grzechem literatury jest jej autotematyczność - pisanie o tym, jak cudowny i ciężki zarazem bywa żywot pisarza. Na scenie teatralnej ta praktyka staje się niewyczerpanym źródłem komizmu i inteligentnej ironii.
Reżyser Wojciech Szelachowski dzięki "Krótkiemu kursowi piosenki aktorskiej" rozsławił w Polsce Białostocki Teatr Lalek. Udało mu się też zbudować zespół, który później sam stworzył wiele niezapomnianych spektakli i kreacji. To przełomowe w swojej karierze dzieło białostoczanin po 12 latach postanowił przypomnieć w Baju Pomorskim. Powstało muzyczne widowisko, które być może stanie się zapowiedzią rewolucji na toruńskiej scenie lalkowej. Oto nasi artyści zaczynają sięgać po nieco swobodniejszy repertuar dla dorosłego widza.
Ilona Słojewska, Kurs piosenki lekcją życia?, www.teatrdlawas.pl
Lekka forma tego spektaklu momentami przypominająca sceny kabaretowe, skeczowe, jest zdominowana znakomitą aktorską interpretacją poszczególnych piosenek. Skłania do głębszych refleksji. Jedna z nich podpowiada, że teatr to nie tylko budynek ze sceną, ale również metafora świata. Może nie jest to myśl aż tak bardzo odkrywcza, ale ma w sobie duży potencjał odwołujący się do realiów dobrze nam znanych z autopsji. Można tu znaleźć mnóstwo odwołań do zjawisk społecznych, obyczajowych i kulturowych. Teatr to życie, a my wszyscy jesteśmy aktorami. Myślę, że ta warstwa spektaklu jest najcenniejsza, bo w niej jest ukryta maksyma, że "śmiech niekiedy może być nauką".
Janusz R. Kowalczyk, Magia powrotów, Rzeczpospolita nr 301/2007
Najlepszy, najlepsza, najlepsi, Teatr nr 10/2008
Magdalena Kotlewska, „Dziennik Teatralny”, 4 października 2007
Tym razem do czynienia mamy z teatrem muzycznym w stylu warszawskiej sceny Studio Buffo. Dowcipne i błyskotliwe teksty piosenek napisane zostały przez Wojciecha Szelachowskiego. Ich wykonanie jest imponujące, a reżyseria spaja piosenki w jedną opowieść o aktorze. (…) Krótki kurs piosenki aktorskiej jest propozycją dla widzów spragnionych dobrej rozrywki. Lekki ton, dynamiczny charakter spektaklu i jego prosta forma nie pozostają jednak bez żadnej refleksji. Szelachowskiemu i aktorom udało się stworzyć błyskotliwy przegląd różnorodnego spojrzenia na sztukę teatru i aktora. Istota znaczenia teatru rozciąga się w spektaklu pomiędzy świątynią sztuki, a targowiskiem próżności dla teatralnych kurtyzan i błaznów.